Basketbol nasıl oynanır?

Ayaklarımız geriye ve her iki yana düşmemize direnç gösterecek kadar açık olmalı, (bir ayağımızın biraz ileride olması çok önemli değil.) Genelde ayaklarımızın arasındaki mesafe omuzlarımızın arasındaki mesafe kadar olmamalı.
Dizlerimiz zıplamak veya ileriye gitmek üzere kırık olmamalı (dizimizin üzerinden başlayan ve kasıklarımıza giden dört başlı kasımızın gerili olması gerekmekte) bunun sebebi vücudumuzun belden yukarı kısmının sağlam dengeli ancak her türlü darbeye dayanıklı bir temel üzerinde durmasını sağlamak.
Belimizin düz ve göğsümüz potaya dönük olması gerekmektedir. Topu tuttuğumuz nokta ise en azından omuzlarımızın üzerinde bir yerlerde olmalı ön kolumuz düz, omuz, dirsek ve bilek eklemlerimiz bir daha geri gitmeye ihtiyaç göstermeyecek şekilde gerili olmalı top avuçlarımızın ayasına değmemeli.
Şut atmaya yeni başlamış ve henüz herhangi bir alışkanlık edinmemiş genç oyuncular ile çalışıyorsak tüm bunlara ilave olarak üst kısım yani kollar ve baş bölümü ile ilgili iki önemli ayrıntının üzerinde durmamız gerekecektir. Bunlardan ilki şut atarken oyuncunun başı kesinlikle düz durmalı ve atış sırasında hiç kımıldamamalı, diğeri ise şutu atmak üzere topu taşıdığımız noktada oyuncumuz potayı her iki gözü ile görebilecek bir konumda olmalıdır.
Topu tutan elin baş parmağı şakak kemiğine değmesi halinde, ön kolumuzuda düzeltirsek anlatılan pozisyona uygun bir durum almış olabiliriz. Oyuncunun topu atış sırasında savurmasına mani olmak için atıştan sonra elinin ve kolunun topu takip ederek uzatmasını istemeliyiz. Oyuncumuzun zıpladığı noktaya düşmesi de oldukça önemli bir ayrıntıdır.
Atışın En Zor Bölümü İse Topa Verilecek Olan “Kavis” İle İlgili Bölümüdür
Eğer topumuzun bir çift gözü olsaydı! Elimizden çıktıktan sonra çember hizasını geçtiği anda çemberin içini önce çizgi olarak sonra elips şeklinde, daha da yükselince daire biçiminde görmeye başlardı. Topumuzun çemberi tam bir daire halinde gördüğü konum ise hedefimizin en geniş halidir. İsabet ihtimalini artırmak için topun düşmeye başlayacağı bu noktayı bulabilmemiz bizim için önemli bir ip ucudur.
Bu çalışmalar sırasında karşımıza çıkan en büyük sorun normalde oyuncuların topu almadan önce yapmaları gereken hazırlıkları topu aldıktan sonra yapmaya çalışmaları olacaktır. Bu konuda ısrar eden ve yeteri kadar çalışırsak sonunda oyuncumuza basketboldaki en önemli hücum silahını kazandırmış oluruz.
Çalışmalarımızın sonunda oyuncumuzu topla buluştuğu anda bir fotoğraf karesinde ve ideal şut pozisyonunda görebiliyorsak ve oyuncumuz daha sonra başka hiçbir hareket yapmadan sadece şut için yukarı doğru hareket ediyorsa, öğretimimiz başarıya ulaşmış demektir.
Çalışmalar sırasında topun altına girmek, vücudunu topun altına taşımak, dizleri kırmak, bacakları çevirmeden üst vücut yani torsoyu ve kollarını topa uzatmak, tek zamanlı jump stop yapmak, ayak burunlarının çemberi göstermesi, topla buluşulduğu an tek bir ses çıkması en çok kullandığımız uyarı çeşitleridir.
Çalışmalarımıza önce pota altından faul çizgisi üzerinde duran oyuncuya verilecek pas ile başlamalıyız. Bu çalışmada top pota yönünden geleceği için oyuncumuz kollarını ve üst kısmını çevirmeden kolayca dengesini bulacaktır. İlerleyen süreçte çeşitli yönlerden verilecek paslar ile çalışmalara devam ederiz.
Dizlerin kırık ve güçlü olması, üst kısmımızın kolay bozulmayacak bir kalıp gibi olmasını sağlarken, topun sağ veya sol gitmesi konusunda endişe etmeden sadece yükseklik ayarı ile ilgilenmemizi sağlayacaktır. Çalışmalarımızda Kaç Şut Atabiliriz?
Kişisel deneyimime göre bir oyuncunun iki top ile tek potada yaptığı çalışmada (sadece pas veren bir antrenör ile birlikte) iki saat içinde rahatlıkla beşyüz atılabilir, ancak her atışın temposu maç içindeki ve pozisyondaki tempo ile aynı olmalıdır.


o